2011-11-23 Annemarie2 blog

Mooi weer,

Ik woon in een mooie provincie. Veel zee en ruimte! Heerlijk hoor, nooit in de file te hoeven staan voor het strand. Ik kijk naar buiten nu over de polder en zie de stralende zon. Nog zoiets, waarvan je denkt hmm, lekker!

Je ontkomt er niet aan, maar een ieder maakt dingen mee in zijn leven. Nooit je eigen sores meer laten zijn dan dat van een ander. Iedereen is anders en reageert anders op een soortgelijke situatie. Wat voor de 1 een peuleschil is, is voor de ander een hele berg.
EN toch doen we er allemaal aan mee. Je bent geneigd vanuit je eigen referentiekader te denken en dat te gebruiken naar de ander toe. Maar die ander is jou niet.

In je hele leven ga je door een proces heen. Het is er 1 met leren leven met wat je krijgt. Soms word je daar sterker van, soms blijf je hangen, soms kom je er zelf niet meer uit! Iedereen ondergaat dat op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Dat is ons eigen leerproces.

Ik hoor veel problemen en probeer geen enkel probleem te bagateliseren en de persoon in kwestie serieus te nemen. Dat probeer ik echt. Wat ik wel probeer mee te geven is dat in de meeste gevallen je eerst eens naar jezelf moet (nou ja moeten!) kijken. Wie is degene die ‘last’ heeft van de situatie. Als je dat zelf bent zal je iets aan je eigen gedrag, je houding of je gevoelens moeten doen. Praat en denk vanuit een eigen ik. Probeer te achterhalen waar het probleem/uitdaging/gevoel eigenlijk vandaan komt. Als je dat weet heb je de helft al gewonnen. Dat is een deel van je proces. Zo begrijp je de situatie of de ander beter.

Vraag van mij niet alle antwoorden op alle vragen die je hebt. Ik voel veel (aan), maar ben niet de persoon die alle waaroms uit uw leven kan oplossen. Ik help mee aan een eventueel inzicht in uzelf of leren omgaan met een situatie. Dat ik daarbij mag helpen zie ik als een voorrecht en als iets moois.

Dan kijk ik naar buiten met stralende zon en weet dat mijn hulp misschien net zoiets is als de zon vandaag!

Veel wijsheid en lef vandaag!